It’s the season to be jolly scary, want dit weekend vieren we opnieuw Halloween. We gaven je recent nog vijf horrortips voor Halloween, maar we lichten ook een pas op Blu-ray verschenen film voor je uit, namelijk Unfriended.
Cyberpesten
In Unfriended maken we kennis met zes vrienden die een online videogroepsgesprek houden. Plots blijkt er echter een zevende persoon zich in het gesprek te mengen. Na een korte identiteitscheck blijkt het om Laura te gaan, een meisje dat het jaar ervoor zelfmoord gepleegd heeft.
De groep denkt al snel aan een hacker, maar wanneer er rare dingen gebeuren op het Facebook-account van Laura en er ook weg van het computerscherm vreemde dingen gebeuren, weet je dat er meer aan de hand is.
Het wordt ook al snel duidelijk waarom Laura zelfmoord pleegde: nadat iemand een gevoelig filmpje van haar online gooide, werd ze zo uitermate hard gepest dat ze geen andere uitweg meer zag. En uiteraard, toeval bestaat niet: de zes vrienden hebben elk ook een eigen rol gespeeld bij het drama…
Mooie wisselwerking
Hoe het verhaal zich precies ontrafelt, zal je zelf moeten ontdekken. Wat we wel al weggeven, is dat de film een knap alternerende werking heeft tussen jump scares en anticipatie. Dat laatste is vooral het gevolg van de unieke filmstijl: gedurende de hele film zie je alles door de ogen van een van de personages, wat neerkomt op een computerscherm.
Foto: Universal Pictures
Het first-person perspectief is niets nieuws en werd populair gemaakt door The Blair Witch Project, maar het is volgens ons de eerste keer dat je gedurende de film maar één standpunt hebt. Op sommige momenten wordt je echt aan het scherm gekluisterd en verwacht je je aan een schrikmoment, even later wordt de film helemaal in your face met soms gruwelijke beelden.
Het is die wisselwerking en het unieke camerabeeld die je bij de les houden. Dat is ook nodig, want ergens halverwege lijkt de film te gaan ontaarden in een ontspoord high school drama waarbij we ons ronduit irriteerden aan de ruzie die er ontstaat tussen de vrienden. Bovendien verliest het verhaal een echte edge wanneer het ook voor de personages duidelijk is wie en wat er achter de horror zit. Gelukkig weet Unfriended zich net op tijd te herpakken met een heel knappe spanningsopbouw alvorens naar een stevig hoogtepunt toe te werken.
‘Been there, done that’, maar toch niet echt
Gedurende de film kom je heel wat cliché-elementen tegen: de oppervlakkigheid van de tieners, het brave meisje dat eigenlijk niet zo braaf is, de verwaande rijkeluiszoon, enzovoort. Toch hadden we na afloop ook het gevoel dat de film origineel genoeg is om uit de middenmoot te springen, vooral dan dankzij de manier waarop de film in beeld wordt gebracht.
Foto: Universal Pictures
Het einde van de film is net knap genoeg gebracht om je te doen huiveren, maar slapeloze nachten zal je van deze film waarschijnlijk niet hebben.
Beeld
Unfriended moet het voor een groot deel hebben van de manier waarop het in beeld gebracht wordt en weet daarin te overtuigen: het vaste standpunt op het computerscherm biedt je een unieke kijk op de gebeurtenissen en geeft je het gevoel ‘in’ de film te zitten. Ook de integratie van verschillende echt bestaande sites en programma’s (Facebook, Skype, YouTube, Instagram, Gmail, ChatRoulette) en de manier waarop hoofdpersonage Blaire gefrustreerd geraakt zorgen voor een ‘realistisch’ aanvoelend kantje.
Geluid
Omdat Unfriended geen klassieke horrorfilm is, ligt de nadruk ook niet zozeer op opbouwende muziek. De enige nummers die je hoort, zijn enkele rustige liedjes uit de Spotify-bibliotheek van Blaire. Die zorgen bij momenten voor een leuk contrast met de gebeurtenissen.
De film bestaat vooral uit dialoog en computergeluiden (muisklikken, het overgaan van een virtuele Skype-telefoon, een melding van een ontvangen bericht, …) en het is vaak ook vooral de stilte die voor enge momenten zorgt. Knap gedaan van regisseur Leo Gabriadze.
[gap height=”30″]
[review]
Reageer