blu-ray-speler

Review: Westworld (Ultra HD Blu-ray)

15 November 2017

Met Westworld produceerde HBO, dat je ongetwijfeld kent van Game of Thrones, één van zijn duurste producties ooit. Westworld is gebaseerd op een film uit 1973 geschreven door auteur Michael Crichton, die je wellicht kent van de Jurassic Park-films.

Dit is de eerste tv-reeks van HBO die beschikbaar is in Ultra HD 4K met HDR waardoor je als kijker nog meer het uitgebreide kleurenpallet van de beelden te zien krijgt. Dat het volledige eerste seizoen op 35mm film werd opgenomen geeft de reeks een echte cinema-look.

Bovendien is het geluid op de UHD Blu-ray een Dolby Atmos soundtrack. De release van het eerste seizoen van Westworld in 4K is dus veelbelovend en tegelijk een beetje historisch.

De UHD Blu-ray box bestaat uit telkens 3 schijfjes van zowel UHD als Blu-ray.

Info

Warner Bros (2017) – 10 x 57 min. – Drama, Mysterie, Sciencefiction

Beeld
Beeldformaat: 1.78:1 (16:9)
Beeldresolutie: 2160p Ultra HD Blu-ray en 1080p Blu-ray

Geluid
Dolby Atmos of Dolby True HD 7.1 (Engels – UHD Blu-ray), DTS-HD Master Audio (Engels – Blu-ray)

Ondertitels
Nederlands, Frans, Engels

Over Westworld

Westworld is niet het typische pretpark. Met het Wilde Westen als setting mikt Westworld op kapitaalkrachtige bezoekers. De stichter en bezieler van het park, Dr. Ford (Anthony Hopkins), heeft voor de gasten allerlei verhalen uitgewerkt met levensechte robots of androïden. Om de gasten van het park te beschermen heeft Dr. Ford deze androïden – of hosts zoals ze worden genoemd – zo geprogrammeerd dat ze zich nooit kunnen keren tegen de bezoekers, hoe gewelddadig het verhaal waarin ze meespelen ook is. Hierdoor is de veiligheid van de gasten gegarandeerd.

We volgen tijdens het eerste seizoen grofweg een viertal verschillende verhaallijnen of subplots, met niet alleen de gasten en de hosts in een hoofdrol, maar ook degenen die aan de touwtjes trekken, de uitbaters van het park.

Een mysterieuze man in zwart (Ed Harris) is al erg lang op zoek naar het centrum van het doolhof, The Maze, en schuwt daar het grofste geweld niet voor. Maar al dat geweld maakt hem gevoelloos en hij verlangt naar een eindspel mét gevolgen, en hoopt daar enige betekenis voor zijn bestaan uit te halen.

We volgen ook twee nieuwe bezoekers van het park, Logan (Ben Barnes) en zijn toekomstige schoonbroer William (Jimmi Simpson). Logan heeft al eerder Westworld bezocht en viert er zijn meest agressieve impulsen op los, terwijl William eerder in het verhaal van de hosts wordt gezogen na de ontmoeting met een host.

En dan zijn er nog de twee hosts Maeve (Thandi Newton) en Dolores (Evan Rachel Wood), die de typische Western-archetypes en uitersten van prostitueé en brave meid vertolken. Maeve herinnert zich dingen die niet gebeurd zijn in haar huidige leven als bordeelhoudster en ze gaat al snel op zoek naar antwoorden. Ook Dolores gaat op zoek naar haar identiteit.

Ondertussen zien we Dr. Ford en zijn assistent Bernard Lowe (Jeffrey Wright) die niet alleen het probleem van een reeks slecht functionerende hosts moeten oplossen – zodat de verhaallijnen voor de gasten kunnen blijven doorlopen – maar ze krijgen ook nog eens te kampen met een vijandelijke overname van het park. Dr. Ford werkt liever toe naar een grandioze finale waar complexe verhaallijnen elkaar ontmoeten. Het bestuur van het park wil het eenvoudig houden, met minder kans op fouten bij de hosts, en dus gegarandeerd spektakel en inkomsten van de pretparkbezoekers.

Vergis je niet: een makkelijke serie is dit allesbehalve. In de tien afleveringen krijg je als kijker heel wat te verwerken, maar toch slaagt Westworld er in om complexe thema’s zoals artificiële intelligentie of de psychologische zoektocht naar identiteit toegankelijk te maken.

De eerste afleveringen dienen als schets van het pretpark Westworld en kunnen daardoor wat te traag aanvoelen, maar geloof ons, even doorbijten en je zal hiervoor beloond worden met een reeks die steeds intenser wordt.

De acteerprestaties zijn top en het cinematografische karakter van de reeks is een verademing. HBO heeft met Westworld wat ons betreft weer een toppertje in handen.

Beeld

Westworld werd opgenomen op 35 mm film en ingescand in 4K. De UHD en Blu-ray zijn beiden in 16:9 en dat zorgt al meteen voor een volledig schermvullend beeld zonder zwarte balken, in tegenstelling tot vele films, en dus nog een grotere beeldbeleving.

Het contrast, de details en de densiteit en textuur van de kleuren zijn op de 4K UHD Blu-ray stukken beter. Op de UHD is een zekere diepgang terug te vinden die minder aanwezig is op de gewone Blu-ray. De openingsscène, geschoten in Utah, trekt meteen alle registers open van wat 4K kan doen.

Close-ups bevatten meer details maar het wordt nog interessanter in scènes waar er verschillende personages in beeld zijn en waar de gezichten voldoende in beeld worden gebracht. Fijne texturen op de kledij en de houtnerven worden dan erg detailrijk weergegeven terwijl zowat elke porie in de gezichten te zien.

De HDR en Wide Colour Gamut (WCG) zijn uitstekend. Als je beeldscherm compatibel is met WCG kan je simpelweg meer kleuren weergeven op de televisie, zoals dieper rood, groen en blauw en rijkere secundaire kleuren als magenta, cyaan en geel. Bovendien wordt ook de bitdiepte, of hoeveel stappen er voor elke kleur aanwezig zijn, vermeerderd. Kortom: een gele bloem die in beeld komt heeft dan een stuk meer geelnuances- en tinten.

Leestip: Wat is High Dynamic Range (HDR)?

Er zijn verschillende momenten voor de geest te halen wanneer HDR uitblinkt. Zoals de openingsscène op de trein waar de schaduwen erg donker zijn, en er daardoor een groot contrast ontstaat met het licht en de landschappen die doorheen het treinraam te zien zijn. Zelfs bij deze moeilijke scènes blijven de details op kledij en materialen in de treincoupé overeind. Een ander voorbeeld zijn de scènes met een zonsondergang.

Een paar shots kunnen wat HDR betreft dus erg uitdagend zijn voor je tv, en afhankelijk van het model kijk je best in een volledig verduisterd kamer om er alles uit te halen.

In Westworld is er heel wat filmruis aanwezig, maar dat is een expliciete keuze van de makers die de reeks volledig opnamen op 35mm film. Maak je dus geen zorgen als er ruis te zien is op je tv. Het is ook begrijpelijk dat er gewerkt wordt vanaf een 2K-DI kopie en niet een 4K-DI: zo verdringen de filmruis en de implementatie van HDR elkaar niet.

Los van HDR en de verhoogde resolutie ziet de UHD versie er ook beter uit door de hogere bitrates die worden gehanteerd. De H.264/AVC-codec op de 1080p Blu-ray heeft een relatief lage compressie (20 Mbps), terwijl de H.265/HEVC-codec bij UHD in theorie meer details moet opleveren (bitrates die regelmatig 50 Mbps en meer halen), los van de upscaling van 1080p/2K naar 4K.

Geluid

Samen met de beeldkwaliteit steekt ook de Dolby Atmos soundtrack er uit. De Atmos-soundtrack, die enkel terug te vinden is op de 4K UHD Blu-ray, is overtuigend. De hoogtekanalen – typisch voor Dolby Atmos – trekken het geluidsbeeld open en zorgen voor een mooie ondersteuning zonder dat ze teveel de aandacht op zich vestigen met één of ander speciaal effect.

De revolvergevechten zijn top en vullen ook goed de surroundkanalen. Dat geldt ook voor de muziek. Voor een release van een tv-reeks is deze soundtrack zowat één van de betere die je kan vinden.

Op de Blu-ray moet je het stellen met een DTS-HD Master Audio soundtrack (gemiddeld 2 Mbps). Ter vergelijking de Dolby Atmos/ True HD soundtrack haalt zo’n 3,5 Mbps.

Componist Ramin Djawadi slaagt er in een enorm atmosferische en bijblijvende soundtrack op poten te zetten. Het start al met de begingeneriek waar de muziek mooi de knappe begingeneriek ondersteunt. In de bonusfeature The Key to the Chords krijg je inzicht op hoe de muziek voor de reeks tot stand kwam.

Extra’s

Wat vrij uniek is voor een uitgave op Blu-ray is dat op elke schijf enkele bonusfeatures staan. Zo kan je meteen de bonuscontent induiken zonder van schijf te moeten veranderen. We raden aan de extra’s niet over te slaan, want ze geven toch wat extra inzicht in de reeks.