Steven Spielberg heeft ondertussen een omvangrijk filmoeuvre opgebouwd om u tegen te zeggen. Van serieus materiaal als Bridge of Spies, Amistad of The Post tot heerlijke popcornfilms à la Indiana Jones, Minority Report en Jurassic Park. Ready Player One mag je gerust aan dat tweede rijtje toevoegen.
Naar eigen zeggen vond hij de film één van de moeilijkste om te maken uit zijn carrière. Dat de film een helse combinatie is van live action en digitale animatie zal daar zeker voor een groot stuk mee te maken hebben.
Ready Player One speelt zich af in het jaar 2045 waar het onderscheid tussen arm en rijk nooit groter is. De tiener Wade Watts probeert, net zoals vele anderen, zijn saaie bestaan achter zich te laten door in te loggen op OASIS, een virtuele wereld à la Second Life. OASIS is een creatie van de nerd/miljardair James Halliday (Mark Rylance), die bij zijn overlijden beloofd heeft zijn gigantische fortuin na te laten aan degene die in Oasis als eerste de virtuele schat en easter eggs vindt.
Wade waagt, zoals zowat de rest van de wereld, zijn kans via zijn avatar in deze virtuele wereld, Parzival. Hij krijgt hierbij de hulp van een viertal virtuele vrienden: Aech (Lena Waithe), Art3mis (Olivia Cooke), Daito en Sho. Maar het machtige bedrijf IOI, onder leiding van CEO Nolan Sorrento (Ben Mendelsohn), wil daar een stokje voor steken en zelf de schat proberen te bemachtigen door een leger aan gamers te werk te stellen. Dat IOI niet terugschrikt om ongure praktijken toe te passen, verbaast niet.
Al vanaf minuut één denderen de special effects en computeranimaties (CGI) over het scherm. In het begin van de film vreesde ik daarom dat het iets te virtueel of digitaal zou blijven, maar gaandeweg went de switch tussen de echte en de virtuele wereld. De talloze actiescènes en de lijnrechte zoektocht naar de schat doen de 140 minuten zo voorbij vliegen. En op het eind heb je een knap visueel spektakel achter de kiezen. Het flinterdunne plot en de zwakke karakteruitwerking moet je er wel bij nemen.
De film is doorspekt – en dat is nog licht uitgedrukt – met een heleboel referenties naar Westerse game- en popcultuur, en blijft zo trouw aan het boek uit 2011 van Ernest Cline. Van verwijzingen naar films als Monty Python, King Kong, Godzilla en Back to the Future over muziek en kledij van David Bowie, Michael Jackson en Duran Duran tot klassieke Atari-games. Zelfs enkele dance-moves van John Travolta uit Saturday Night fever ontbreken niet! Je hebt het gevoel dat het allemaal dient als opsmuk van de film en dat ze niet echt iets toevoegen aan het verhaal: King Kong die even komt kijken in de eerste racescène, Chucky die opeens door het scherm vliegt tijdens de finale battle, net als de DeLorean-wagen uit Back to the Future.
De meeste aandacht krijgt evenwel – en gelukkig – de film The Shining, waarbij het Overlook Hotel centraal staat in de zoektocht naar een van de sleutels die nodig zijn om de schat te bemachtigen. Wat ons betreft een schitterende knipoog naar een van de films waarop Spielberg dol op is, en een ode aan regisseur Stanley Kubrick.
Toch blijft bij ons het gevoel hangen dat de makers er iets te veel in wilden stoppen, zonder even na te denken of het even nuttig was. Laten we het bij een positieve noot houden: maak er zelf een spelletje van en probeer bij een tweede kijkbeurt zoveel mogelijk referenties te raden… (tip: het zijn er meer dan 300!)
Beeld
Encoding: HEVC / H.265 (4K)
Resolutie: 2160p of 4K
Dolby Vision: Ja
HDR: Ja
Beeldverhouding: 2.4:1
Speelduur: 140 min.
Niet echt 4K, maar wel een visueel pareltje. De virtuele wereld van Ready Player One werd vooral opgenomen in 2.8K, en daardoor beslisten de makers om te vertrekken van een 2K Master. Niet onbegrijpelijk want CGI in 4K staat nog in zijn kinderschoenen. Ondanks de waarschijnlijke upscaling naar 4K zijn de beelden vooral in 4K mét HDR een streling voor het oog.
Knappe HDR. De HDR-elementen konden me dus bekoren en zorgen voor een upgrade in vergelijking met de gewone Blu-ray. Ondanks de niet zo heldere film – er zijn veel donkere scènes zowel in de echte wereld als in OASIS – hebben de makers HDR minutieus toegepast. In donkere omgevingen zoals in The Stacks of op Planet Doom vallen er nog genoeg details te ontwaren.
Het spelen met licht en kleuren is dan weer erg fascinerend in OASIS, en dit ondanks de CGI. Lichtere elementen, en dan vooral de kleuren blauw en oranje van het scherm spatten. Ook explosies, de groene neon-verlichting van de openingsrace, de dansblokken tijdens het Saturday Night Fever-momentje of de dansende zombies in groene mist zijn om van te smullen. De contrasten zijn telkens uitmuntend. De OASIS-wereld is ronduit schitterend op de 4K Blu-ray.
Geluid
Audioformaten: Dolby Atmos (Engels), DTS-HD MA 5.1 (Engels)
Ondertitels: Nederlands en Frans
Zowel de Ultra HD Blu-ray als de gewone Blu-ray zijn voorzien van een Dolby Atmos audiotrack, en dat is vandaag eerder een uitzondering. De Atmos-soundtrack voegt heel wat toe aan de filmbeleving, maar ook een gewone surroundopstelling wordt in al zijn kanalen aangesproken.
Dolby Atmos-hoogtepunten? De racescène waarbij heel wat auto’s elkaar proberen af te troeven.
Subwoofergeweld? De vernietiging van de Orb is één van de indrukwekkendste fragmenten die onze subwoofer al heeft mogen ondergaan. De finale act staat trouwens bol van de ontploffingen en gevechten die alle luidsprekers op de proef stellen. De geluiden van Mechagodzilla zijn oorverdovend.
Extra’s
Als we er eentje moeten uitpikken die je zeker moet gezien hebben is het wel de bijna half uur durende docu over de special effects in de film. De extra’s zijn met hun 2 uur trouwens goed gestoffeerd.
Overzicht van de extra’s?
- The ‘80s: You’re the inspiration (featurette)
- Game Changer: Cracking the Code (57:22)
- Effects for a Brave New World (24:39)
- Level Up: Sound for the Future (8:03)
- High Score: Endgame (10:04)
- Ernie & Tye’s Excellent Adventure (12:00)
- The ’80’s: You’re The Inspiration (5:38)
Ready Player One is sinds 8 augustus verkrijgbaar op Ultra HD Blu-ray, 3D Blu-ray, Blu-ray en DVD.
Reageer