Na de lancering in 2009 werden de Angry Birds games al snel één van de meest gedownloade mobiele apps in de geschiedenis. Hoe stelt de eerste animatiefilm het?
Het verhaal
De film neemt je mee naar een eiland dat volledig – of bijna volledig – wordt bewoond door gelukkige vogels die niet kunnen vliegen. In dit paradijs zijn de temperamentvolle en humeurige Red, hyperactieve en supersnelle Chuck, en de opvliegende Bomb altijd al buitenbeentjes. Maar wanneer er vreemde groene varkens op bezoek komen, zijn het juist deze buitenbeentjes die moeten uitvogelen wat de varkens van plan zijn om zo hun huis te kunnen beschermen.
Dat het verhaal voorspelbaar is, was eigenlijk niet moeilijk om te … voorspellen. De filmmakers blijven erg trouw aan de app waardoor het verhaal maar povertjes is. Het plot is eenvoudig: vogels tegen varkens, of omgekeerd.
Animatiepracht
Moet je daarom deze animatiefilm aan je voorbij laten gaan? Wij vinden van niet. Want op technisch vlak is deze film indrukwekkend. De animaties in 3D, het visuele spektakel, de kleurenpracht. Dat de touwtjes in handen waren van animatoren en storyboard vertellers bij Sony Pictures Animation is er aan te zien.
De diversiteit aan vogels van allerlei allooi, de uitdrukking in hun ogen, de textuur van de veren. Eén woord; wauw. Ondanks de beperkte ruimte waarin de personages zich bewegen, is de eilandomgeving bij zowel de vogels als de varkens de moeite waard om te verkennen, in elk frame van de film. Enkele leuke sequenties zoals een time-lapse of 2D-animatie zorgen voor afwisseling. Je zou de films soms moeten pauzeren om alles in je op te nemen.
Maar deze momenten van creativiteit lijken geen samenhang te hebben met het verhaal, en zijn soms geforceerd om humor aan de film toe te kennen.
Zoals de referenties en grapjes rond vogels en varkens of verwijzingen naar moderne popcultuur die om de haverklap opduiken. Een reclamebord met Calvin Swine er op, een verwijzing naar acteur Jon Hamm, quotes zoals “You guys ever thought about bird control?” of een boek op Piggy Island met als titel “Fifty Shades of Green”. Een concert met Steve Aoinki en groene varkens met Daft Punk helmen. Zelfs een verwijzing naar The Shining door middel van tweelingzwijntjes.
Om de haverklap duiken bekende popnummers op van onder meer Rick Astley en Black Sabbath. Die trachten elk personage een eigen sfeer mee te geven maar de samenhang ontbreekt. Het is een fout die doorheen de film wordt gemaakt. Al deze intermezzo’s zijn vaak te geforceerd en lijken wel in de film gegooid te zijn voor ouders die – verplicht misschien – moeten meekijken met hun kroost.
Het eerste uur gaat dan ook alles gezapig zijn gangetje, met vooral banale grappen en oneliners die scherpte ontbreken. Pas in het laatste half uur – wanneer de Angry Birds naar Piggy Island trekken om hun gestolen eieren terug te halen – worden de creatieve registers opengetrokken en ervaren we eigenlijk de fun en roots van het spel Angry Birds: de vernietiging van het eiland van de varkens.
Eén langgerekte actiescène waarbij de Angry Birds de kasteelstad aanvallen met de katapult, er verschillende vogels uit de app worden weggeschoten en de biggen vervolgens weerwerk bieden in vliegtuigjes, zorgt voor een leuke chaos van beweging en knappe kleurrijke beelden. En ergens denk je: was de hele film maar zo geweest!
3D
Het 3D-luik is opvallend goed verzorgd. 3D geeft diepgang aan de Angry Birds wereld, en leidt ook niet te veel af. 3D wordt met opzet gebruikt om objecten en personages naar het publiek te slingeren, en wie vertrouwd is met de app weet dat dit dan wel snor zit. Wie nog over een 3D-televisie of -projector beschikt: de 3D-versie biedt een meerwaarde.
Geluid
De bijdrage van de stemacteurs met onder meer Peter Dinklage (Mighty Eagle) en Sean Penn (Terence), is van een erg hoog niveau. Ondanks de DTS-HD 7.1 Engelse soundtrack missen we toch wat punch in de surroundkanalen, en worden ze pas tijdens het laatste half uur aangesproken.
Reageer