Met Venom krijgt opnieuw een Marvel-figuur een eigen film. Hoewel de film werd neergesabeld door critici deed hij het toch verrassend goed in de bioscoop.
Na de tweede reboot van de Marvel-franchise met Spider-Man Homecoming komt Sony Pictures nu met Venom, een tweede figuur waar het de rechten op heeft.
Eddie Brock, gespeeld door Tom Hardy, is een onderzoeksjournalist in San Francisco. Wanneer hij de opdracht krijgt om het genie Carlton Drake (Riz Ahmed) van the Life Foundation te interviewen, loopt alles mis. Hij beschuldigt Drake van allerlei niet-kosjere zaken, waarna Brock zijn job verliest, en even later ook zijn verloofde (Michelle Williams).
De opbouw van de film is bijzonder traag. Het duurt een kleine 50 minuten voor onze actieheld uit zijn sloffen schiet. De eerste vechtscène in Brock’s vervallen appartement is er wel meteen recht op: Eddie heeft zijn krachten nog niet onder controle en wil de agenten niet pijn doen. Venom wil uiteraard het tegenovergestelde, en dat levert een erg grappige scène op. Een andere scène in een fancy restaurant waar Eddie een tête-à-tête tussen zijn ex-verloofde en haar nieuwe date verstoort is eveneens een komisch hoogtepunt.
Het is jammer dat het zo lang duurt voor we Venom aan het werk zien, want het over-en-weer switchen tussen Venom en Hardy en de humor die dat oplevert, zijn de meest vermakelijke momenten in de film. En daar hadden er gerust wat meer van mogen zijn.
Hardy is immers perfect geknipt om de ambivalente superheld te spelen, zoals hij ook al demonstreerde in The Dark Knight Rises.
In de actiescènes is het ook niet duidelijk welke richting Zombieland regisseur Ruben Fleischer uit wil: gaat hij voor pure, adrenaline-actie, of actie met een vleugje humor zoals in Deadpool. De scène wanneer een leger Drake-agenten Venom probeert te pakken is illustratief voor die twijfel.
Venom is dan ook net geslaagd als lichte vorm van entertainment. Er blijft een gevoel achter dat dit een gemiste kans is. Misschien dat een tweede deel de lat hoger legt?
Beeld
Venom werd volledig digitaal gefilmd, met camera’s gaande van een resolutie van 3K tot 8K. Omdat de computereffecten, die trouwens erg sterk zijn, werden gerenderd in 2K mogen we ervan uitgaan dat het geheel werd verwerkt tot 2K DI.
Achter de camera staat Matthew Libatique die we kennen als vaste cameraman van Darren Aronofsky (Black Swan, Mother!) en die ook het recente A Star is Born filmde. Hij heeft voor een eerder donker kleurenpallet gekozen.
De Ultra HD Blu-ray biedt een uitgebreid dynamisch bereik (HDR10 en Dolby Vision) en is een kleine verbetering ten opzichte van de Blu-ray. Details op kledij, gebouwen en in het labo van de Life Foundation zijn duidelijker zichtbaar. Venom’s zwarte huid komt er stukken beter uit.
Heel wat van de film speelt zich ‘s nachts af. De zwartniveau’s zijn alvast consistenter op de UHD: de straten ‘s nachts in San Francisco zien er stukken beter uit. De nachtbeelden contrasteren mooi met heldere lichtvlakken zoals lampen en neon reclameborden.
Audio
Op zowel de 4K Blu-ray als de gewone Blu-ray treffen we een Dolby Atmos soundtrack aan.
Demomateriaal? De wissel tussen de stemmen van Brock en Venom is een goede test voor je centerspeaker. Wanneer Venom voor de eerste keer voor de spiegel Eddie benadert, katapulteert onze held twee meter achteruit. Zelden voor een film hebben we op zo’n originele manier het centerkanaal weten te gebruiken.
Extra’s
De meegeleverde Blu-ray bevat meer dan een uur aan bonusmateriaal. Je krijgt te zien hoeveel werk het is om een CGI-karakter te ‘vermengen’ met de echte acteur. De motorscène/achtervolging in de straten van San Francisco lijkt een groot deel van het budget te hebben opgeslorpt.
Niet te missen? In de interessante Venom-mode krijg je door middel van pop-ups tijdens het bekijken van de film allerlei referenties naar de stripverhalen, verwijderde en extra scènes te zien
Venom is vanaf 20 februari 2019 verkrijgbaar op DVD, Blu-Ray, 3D Blu-ray en 4K Ultra HD Blu-ray.
Reageer